بینوایان- شاهکار ویکتور هوگو

کتاب بینوایان- شاهکار ویکتور هوگو : بخشی از کتاب: در باز شد و ژان‌والژان وارد خانه شد. خانم ماگلوار آن چنان ترسیده بود که حتی قدرت فریاد زدن نداشت؛ فقط میخکوب شده بود و دست و پایش می‌لرزید. خاتم باپتیسین ناگهان از روی صندلی‌اش بلند شد و عقب‌عقب به طرف بخاری رفت ولی خیلی زود آرام گرفت و مثل همیشه به چهره‌ی مطمئن برادرش چشم دوخت. از آنجایی که در مستقیم به اتاق غذاخوری باز می شد، ژان‌والژان مکثی کرد و جلوتر نیامد. نگاهی به تک‌تک افراد کرد و گفت: من ژان‌والژان هستم. محکومی که نوزده سال زندانی کشیده است. چهار روز پیش آزاد شدم و مسافت زیادی را پیاده آمده‌ام. می‌خواهم به پونتارلیه‌ بروم. مجبور بودم برگه‌ی آزادی‌ام را به شهرداری نشان دهم تا بتوانم در شهر رفت و آمد کنم. اما از آن لحظه‌ای که مرا شناختند در هیچ مسافرخانه و کافه‌ای راهم ندادند. خسته و گرسنه هستم. هر قدر پول بخواهید دارم که در مقابل آب و غذا و جای خواب به شما پرداخت کنم. حدود صد فرانک در زندان پس انداز کرده‌ام و...